این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی بر روی مهارت های حرکتی و یکپارچگی دیداری-حرکتی کودکان 2-4 سال دارای تولد زودرس انجام شد.-این مطالعه، آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش، کودکان 2-4 سال دارای تولد زودرس شهرستان آمل بودند. نمونه ی پژوهش که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند شامل 20 کودک بود که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جای گرفتند. گروه آزمایشی (10 کودک) در 24 جلسه (8 هفته، هفته ای 3 جلسه، هر جلسه یک ساعت) مداخله ی بازی درمانی شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل (10 کودک) در مداخله شرکت نکردند. ابزارهای این مطالعه نسخة دوم مقیاس رشد حرکتی پی بادی (فولیو و فیوئل، 2000) و ویرایش ششم آزمون رشدی یکپارچگی دیداری-حرکتی بیری (بیری، بوکتنیکا و بیری، 2010) بود. داده های حاصل با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها نشان دادند که نمرات آزمون بهرة حرکتی کل (05/0>P) و یکپارچگی دیداری-حرکتی (05/0>P) در گروه آزمایشی به طوری معناداری بیشتر از نمرات گروه کنترل بود. نتایج این پژوهش نشان داد که پس از اِعمال مداخله ی بازی درمانی، رشد حرکتی و یکپارچگی دیداری-حرکتی گروه آزمایشی بیشتر از گروه کنترل شد. بنابراین، در این دو حوزه به برنامة توانبخشی ویژه ای نیاز است تا باعث جبران تأخیر رشد حرکتی و بهبود یکپارچگی دیداری-حرکتی کودکان دارای تولد زودرس شود.

مقدمه: یکی از اختلال های شایع در دوران کودکی اختلال نقص توجه/ بیش فعالی است. یک زیر مجموعه مهم از این کودکان با مشکلات حرکتی از جمله مهارت های حرکتی و هماهنگی های حرکتی روبه رو می شوند. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش رایانه ای مهارت های دیداری-حرکتی بر مهارت های دید اری-حرکتی کودکان با اختلال نقص توجه/ بیش فعالی انجام شد. روش: پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پسر با اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بود که در سال تحصیلی 99-1398 در مقطع ابتدایی شهر مشهد مشغول به تحصیل بودند. با استفاده از مقیاس درجه بندی کانرز فرم معلم 30 نفر به صورت تصادفی (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) جایگزین شدند. ابزارها شامل بازی رایانه ای پژوهشگر ساخته رایا پویا با الگوبرداری از نرم افزار بسته آموزشی شناختی (Cog Pack)، مقیاس درجه بندی کانرز فرم معلم (1969) و آزمون مهارت های دیداری-حرکتی، ویراست سوم (TVMS-3) بود. داده ها به شیوه تحلیل کوواریانس تک متغیره و در محیط نرم افزار SPSS نسخه 23 تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش بیانگر آن بود که آموزش رایانه ای مهارت های دیداری-حرکتی در بهبود مهارت های دیداری-حرکتی (0/01>P) کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی موثر بوده و 35/4 درصد تفاوت ها در نمرات پس آزمون مهارت های دیداری-حرکتی مربوط به آموزش رایانه ای مهارت های دیداری-حرکتی است (0/01>P). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد آموزش رایانه ای مهارت های دیداری-حرکتی یک روش درمانی کارآمد است که باعث بهبود عملکرد مهارت های دیداری-حرکتی می شود.

زمینه و هدف: مهارت های حرکتی از توانایی های اساسی برای یادگیری و موفقیت در مدرسه است. حرکت و یادگیری مبدأ تمام ادراکات و یادگیری هاست. در راستای مشکلات حرکتی دانش آموزان کم توان ذهنی، یکپارچگی حسی حرکتی از جمله درمان هایی است که منطبق بر تئوری های ادراکی-حرکتی است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر تمرینات یکپارچگی حسی حرکتی بر مهارت های حرکتی درشت دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. روش: پژوهش حاضر به روش آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، و دوره پیگیری، همراه با گروه گواه انجام شده است. جامعه مورد مطالعه شامل تمام دانش آموزان کم توان ذهنی شهر فیروزآباد در سال تحصیلی 97-96 بود. نمونه مورد مطالعه شامل 30 نفر از دانش آموزان کم توان ذهنی مقطع سنی 7 تا 14 سال کلاس های اول تا ششم شهر فیروزآباد بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 10 جلسه (دو روز در هفته) و هرجلسه بین 25 تا 45 دقیقه، تمرینات یکپارچگی حسی حرکتی را دریافت کردند؛ در حالی که در این مدت، گروه گواه هیچ گونه تمرین و آموزشی دریافت نکرد. در این مطالعه از آزمون تبحر حرکتی بروینینکز اوزرتسکی به عنوان پیش آزمون، پس آزمون، و پیگیری برای گردآوری داده های استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل داده های این مطالعه نشان داد که مداخله یکپارچگی حسی حرکتی باعث افزایش نمره مهارت های حرکتی درشت درگروه آزمایش شده است که این اثر بعد از یک ماه نیز پایدار مانده است (0/001P<). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که استفاده از مداخله مبتنی بر روش یکپارچگی حسی حرکتی توانسته است با تأکید بر مهار حرکات پایه، حفظ حالت بدن یا تعادل، برتری جانبی، حرکات جابجایی و جهت یابی، آگاهی و تصویر ذهنی بدن، مهارت های حرکتی دانش آموزان کم توان ذهنی را ارتقا دهد.

زمینه و ﻫﺪف: ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، بررسی تاثیر تمرینات یکپارچگی حسی- حرکتی بر مهارت های حرکتی درشت کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود.مواد و روش ها: بدین منظور، از ﺑﯿﻦ ﮐﻠﯿﻪ داﻧﺶآﻣﻮزان پسر ﭘﺎﯾﻪ دوم اﺑﺘﺪاﯾﯽ سه منطقه شهر تهران ﺑﻪﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽﺧﻮﺷﻪای و بر اساس پرسشنامه و آزمون عملی MABC، 40 نفر از داﻧﺶآﻣﻮزان ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﺧﺘﻼل ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ رﺷﺪی انتخاب شدند. برای ارزیابی حرکات درشت این کودکان از آزمون مهارت های حرکتی درشت اولریخ ویرایش دوم (TGMD-2) استفاده شد. آزﻣﻮدﻧﯽ ﻫﺎﭘﺲ از اﻧﺠﺎم ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن ﺑﻪﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ دو ﮔﺮوه 20 نفری همگن به عنوان گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی در طی 50 جلسه، هر جلسه 45 دقیقه و 6 جلسه در هفته، تمرینات یکپارچگی حسی- حرکتی را انجام دادند، در حالی که آزمودنی های گروه کنترل به فعالیت های معمول خود در مدارس می پرداختند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که برنامه تمرینی یکپارچگی حسی- حرکتی تاثیر معناداری بر بهبود مهارت های دستکاری و کنترل شی کودکان گروه تجربی نسبت به گروه کنترل (p£0.05) داشته است.نتیجه گیری: این برنامه تمرینی با ایجاد فرصت مناسب برای تمرین می تواند تجربه حرکتی مناسبی برای کودکان باشد، لذا پیشنهاد می شود در مدارس برای رشد مهارت های حرکتی درشت کودکان مورد استفاده قرار گیرد.

هدف ازپژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان یکپارچگی حسی حرکتی بر بهبود مهارت های حرکتی در دانش آموزان با کم توانی یادگیری است. به منظور انجام این پژوهش، 24 نفر از دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری که به مراکز ناتوانی های یادگیری شهر یاسوج مراجعه کرده بودند به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس، آزمون رشد حرکتی لینکلن- اوزرتسکی به عنوان پیش آزمون درمورد هر دو گروه به عمل آمد. همچنین، درمانی کپارچگی حسی حرکتی به مدت 10 جلسه به گروه آزمایش ارائه گردید. بلافاصله پس از اتمام آموزش، مجددا آزمون رشد حرکتی لینکلن- اوزرتسکی به عنوان پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد و از طریق تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که تفاوت معناداری در نمره مهارت های حرکتی در دو گروه وجود دارد. بدین صورت که گروه آزمایش در پس آزمون عملکرد بهتری داشته است.به طور کلی، نتایج حاکی از آن است که درمانیکپارچگی حسی حرکتی، منجر به بهبود مهارت های حرکتیدر دانش آموزان با کم توانی یادگیری شده است.

مداخلات ادراکی –حرکتی یکی از با اهمیت ترین مداخلات که جهت تحول و فرایند یادگیری بهترکودکان را فراهم می دارد.هدف از این فراتحلیل بررسی تاثیر مداخلات ادراکی- حرکتی و یکپارچگی حسی بر بهبود مهارت های حرکتی کودکان کم توان ذهنی بود. در این پژوهش از فراتحلیل به عنوان چک لیستی که با ان اثر یافته های پژوهشی را اندازه گرفت و میانگین تاثیرات پژوهش ها ر ا تعیین کرد استفاده شد. در این پژوهش جامعه ی اماری پایان نامه ها و تحقیقات چاپ شده در مجلات علمی پژوهشی بودند که در طول دهه های اخیر (1390-1400) در زمینه مداخله های مبتنی بر اثربخشی مداخله های مبتنی بردرمان ادراکی حرکتی و یکپارچگی حسی را بر مشکلات حرکتی دانش اموزان کم توان ذهنی انجام شد وبدین منظور پژوهش هایی که درراستای اهداف تحقیق بودند فراتحلیل به روی ان شکل گرفت. یافته ها نشان داد میزان اثرمداخلات ادراکی -حرکتی تا 48درصد موجب بهبود مهارت های حرکتی کودکان کم توان ذهنی می شو دکه این میزان متوسطی می باشد. باتوجه به تاثیرات قابل ملاحظه ی مداخلات ادراکی- حرکتی و یکپارچگی حسی میتوان دریافت این روش به عنوان روشی مناسب برای بهبود مهارت های حرکتی این کودکان استفاده کرد.

هدف هدف این پژوهش تعیین اثربخشی روش دیداری-حرکتی کپارت بر مهارت های خواندن دانش آموزان دارای مشکل خواندن است. روش پژوهش از نظر طرح پژوهش شبه آزمایشی-بالینی با پیش آ زمون-پس آزمون و پی گیری است. مداخله درمانی بر مبنای روش دیداری-حرکتی کپارت انجام شده است. آزمودنی های این مداخله از بین دانش آموزان دارای اختلال خواندن انتخاب شده اند که به دو مرکز اختلال یادگیری خصوصی شهر رفسنجان ارجاع داده شده و بر مبنای آزمون های انجام شده در مراکز نیز دارای اختلال خواندن تشخیص داده شده بودند پژوهش حاضر به صورت مطالعه موردی و روی ده نفر از نمونه در دسترس انجام شده است. آزمودنی ها در ده جلسه (هر هفته یک جلسه) مورد مداخله قرار گرفته اند. برای ارزیابی مهارت خواندن از نسخه ترجمه و متناسب سازی شده پرسش نامه ارزیابی خواندن اورتون گلینگهام استفاده شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس (نسخه 22) و آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شده است. یافته ها: بیشترین میانگین در پیش آزمون صدای حروف الفبا 40/37 و در پیش آزمون حروف بی صدا 00/23 ثبت شده است. بیشترین میانگین در پس آزمون صدای حروف الفبا 70/39 و در پس آزمون نام حروف الفبا 60/23 گزارش شده است. بیشترین میانگین در پی گیری صدای حروف الفبا 00/40 و بیشترین میانگین در پی گیری نام حروف الفبا 90/24 ثبت شده است. در حالی که کمترین میانگین به ترتیب در پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری متعلق به تشخیص قافیه (20/0، 1/2، 10/2) و پسوندها (80/1، 00/2، 30/2) بوده است. به منظور آزمون نمره های افراد در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری از آزمون چند متغیره لامبدای ویلک استفاده شده است. نتایج آزمون چند متغیره نشان می دهد که نمره حذف صدای پایانی و نامیدن صدای حروف باقی مانده صداها (0/05≥, α,(pvalue=0/035, و خواندن کلمات (1) (0/05≥, α,(pvalue=0/037, و لغات مرکب (0/05≥, α,(pvalue=0/001, در بین آزمودنی ها در هر سه زمان با هم اختلاف معنا داری داشتند. در بقیه مقیاس ها اثربخشی تایید نشده است. در بررسی اثرات درون گروهی خرده مقیاس حروف الفبا صداردار در سه مرحله معنادار (02/0 ≥, α,) شد. نتیجه گیری: روش دیداری-حرکتی کپارت در بهبود درمان مشکلات خواندن دانش آموزان در بعضی مهارت های خواندن مانند حذف صدای پایانی و نامیدن حروف باقی مانده صداها، خواندن کلمات و لغات مرکب اثربخش بوده است.